نمی دونم چقدر برای خودتون درونتون و روحتون وقت میزارید .بعد از یک روز کاری خسته و پر از استرس به خونه بر میگیرد چقدر میتونید به خود درونیتون برسید . میدونم همه گرفتاریم . همه مشکلات مادی داریم . حوصله غر غر های خانواده رو هم نداریم . میدونم این سریال های اعصاب خورد کن هم خیلی غیر قابل تحمله . ولی فکر کردید پس درون ما ادمها چی میشه . فکر نمیکیند همه این استرس ها و دلتنگی ها به خاطر اینه که ما خود درونیمون رو فراموش کردیم.

خیلی وقتها خیلی چیزها رو دوست داری .خیلی دلت میخواد از خیلی چیزها تعریف کنی و حرف بزنی و بنویسی ولی نمیشه نه وقتش رو داری نه جایی که بتونی بنویسی . تصمیم گرفتم بنویسم حالا از هر چی که پیش میاد .خاطره - دلنوشته - شعر و خیلی چیزهای دیگه .میدونید نظر من اینه هر کی میتونه بنویسه میتونه یک هنر مند باشه .چون نوشتن کار سختیه .